یادداشت‌ها و برداشت‌ها

من ترم یک خیلی داغون بودم و بهم سخت گذشت اونم تو یه شهر غریب. ولی وقتی دوستامو پیدا کردم و عادت کردم به فضا خیلی واسم دوست داشتنی بود به حدی که نمی تونستم برگردم

:)))

فقط اون تیکه ک میگی خاضری دیپلمه بمونی😂😂😂

اصن قیافه ترم اولیا که هنوز آب بندی نشدن از چندین کیلومتری دانشگاه هم مشخصه.دیگه داخل دانشگاه که جای خود داره. :))

چند روز در هفته کلاس دارید؟

اووو بابا بذار چهار روز بری بعد بگو خوشم نیومد :/ برو یکم سوراخ سمبه‌هاشو پیدا کن. یکم بیشتر بگذره حل میشه :)) 

بالاخره اون قسمتای جادویی دانشگاهم پیدا میکنی نگران نباش فقط حسابی خوش بگذرون و درکنارش درستم بخون 

هر روز؟!! چی میگی!!

خوابگاه بگیرید بهتر نیست؟!

ولی یه چیزی بگم. من ارشد، فاصله‌ی خونمون تا دانشگاه 1.5 تا 2 ساعت بود. البته چون اکثر بچه‌ها از راه دور میومدن و تعداد درس‌ها هم کم بود (هر ترم 4 درس)، نماینده با آموزش هماهنگ میکرد که فقط 2 روز در هفته کلاس باشه. البته ما کلاً 3 ترم دانشگاه رفتیم. ترم چهارم باید کارهای پایان‌نامه رو انجام میدادیم که واسه بعضیا لازم بود که مرتب به دانشگاه سر بزنن، ولی واسه من نه.

اینو می‌خواستم بگم که من چون تنها باید می‌رفتم دانشگاه یه مجموعه سخنرانی از دکتر بانکی‌پور در مورد انتخاب همسر دانلود کرده بودم که موقع رفت و برگشت گوش میدادم. بیشتر از 40 جلسه بود که اکثرش رو تو راه دانشگاه گوش دادم. بهش میگن ایجاد ارزش افزوده در وقت‌های مرده.

شما هم میتونید به چیزی که علاقه دارید که البته بدردبخور باشه و یه چیزی به آدم اضافه کنه رو گوش بدید. البته به نظر میرسه شرایط شما طوری هست که انگار امکانش نیست. اولاً صبح زود باید برید که اون موقع ممکنه حوصله نداشته باشید چیزی گوش کنید، دوم اینکه همراه دارید از این لحاظ زیاد جالب نیست که هندزفری تو گوش بذارید، سوم اینکه ممکنه به خاطر حجم درسها دیگه حوصله‌ی یادگیری خارج از دانشگاه رو نداشته باشد. اگه مینونید فایل‌های صوتی طنز یا حتی کتاب صوتی گوش کنید. اگه بتونید این کارو کنید و به محتوای اون فایل‌های صوتی علاقه داشته باشید اصلاً متوجه گذر زمان نمیشید.

دانشگاه صنعتی اصفهان میرید؟

تو احتمالا از اون ادمایی هستی که شب بیداریو ترجیح میدن نه؟ باور کن من بودم استقبال میکردم D: ولی اگه واقعا اینقدر برات سخته خوابگاه نمیتونی بگیری؟

خاطراتتو برامون بنویسسسس ^_______^

یکی از ترفندهایی که بعضیا تو دوران کارشناسی من می‌زدن این بود که واسه درس‌هایی که تنها درس توی یک روز بودن و فقط به خاطر اون باید دانشگاه میومدن، میگشتن ببینن که اون استاد همون درس رو دیگه تو چه روزایی داره. اگه یه روزی داشت که تو اون روز یه درس دیگه داشتن و با اون درس‌ها تداخل نداشت، همون روز همون ساعت می‌اومدن سر کلاسش و موفع حضورغیاب بهش میگفتن که واسه اون یکی روز هستن. اگه استاد بامرامی باشه این کار رو واستون میکنه ولی خب قبل از این که این کار رو کنید حتما با خودش صحبت کنید و اجازه بگیرید. شاید خوشش نیاد. مثلا بگید من راهم دوره شما این درس رو روز دیگه‌ای هم دارین؟ اولش حتما باید بگید استـــــــــــــــــــــــــــــــاد :))))

-----------------------------------------------

خوابگاه از این نظر که باعث میشد خوابتون بیشتر بشه و هزینه‌هاتون کمتر بشه خیلی خوب بود ولی خب ممکن بود یه سری چالش‌ها هم که تو ذات زندگی در خوابگاه هست براتون به وجود بیاره که بستگی به خودتون داشت که تا چه میزان میتونستین باهاش کنار بیایید.

-----------------------------------------------

بله، باتری چیز مهمیه!

-----------------------------------------------

چرا دانشگاه صنعتی اصفهان رو انتخاب نکردین؟! من اطلاع دقیقی ندارم ولی به صورت پیش‌فرض تو ذهنم این هست که صنعتی‌ها بهتر باشن ولی خب دانشگاه اصفهان هم خوبه.

-----------------------------------------------

کاردانی | مهندسی کامپیوتر - نرم‌افزار  | ملاصدرای رامسر - روزانه

کارشناسی ناپیوسته | مهندسی تکنولوژی نرم‌افزار | آیندگان تنکابن - غیرانتفاعی

ارشد | مهندسی فناوری اطلاعات - تجارت الکترونیکی | مهرآستان آستانه اشرفیه - غیرانتفاعی

-----------------------------------------------

خواهش میکنم. این چه حرفی هست! :)

-----------------------------------------------

من یه سری از کتاب‌های کامپیوتر رو دارم - اگه بخواید بعضیاشو میتونم واستون بفرستم ولی هزینه‌ی پست‌شو خودتون باید بدین :)))

ببخشید شما اصفهانی هستین؟

بله شاید بهتر باشه ترم اول زیاد ریسک نکنید. به نظرم بهتر هست ترم اول بیشتر با خود دانشگاه، با اساتید و بچه‌ها آشنا بشید و روال کار دستتون بیاد. سعی کنید با بچه‌ها تعامل داشته باشید. حتماً ردیف جلو بشینید. جلو نشستن تأثیر بالایی در یادگیری و تمرکز حواس داره. هرچند خودتون حتماً این چیزا رو میدونید. من الان چشم و گوش مفت گیرم اومده میخوام نصیحت کنم :))

اگه یه کلاس رو دیر کردین و میدونید که اون استاد از همون دقیقه‌ی اول درس رو شروع میکنه شاید بهتر باشه اون جلسه رو اصلا نرید. چون اگه برید و نیم ساعت از کلاس گذشته باشه، ممکنه احساس کنید بچه‌های دیگه از شما باهوش‌ترند. علت‌ش اینه که یه سری توضیحات، اولِ هر کلاس معمولاً داده میشه که هدف درس رو و اینکه تو این جلسه دنبال چی هستین رو مشخص میکنه. اگه اون ده دقیقه‌ی اول رو یه نفر نباشه متوجه‌ی بقیه‌ش هم نمیشه.

حتماً ارائه بدین. اگه استاد میگه این درس ارائه داره هرکی دوست داره یه بخش از درس رو ارائه کنه؛ حتماً دستتون بالا کنید. حتماً ارائه کنید.

حتماً تمرینهای کلاسی رو حل کنید.

بعضی کلاس‌ها برای انجام کارها و پروژه‌ها گروه‌بندی میشن. دانشجوها معمولاً و در یک نگاه سخت‌گیرانه دو دسته هستن. دسته‌ی اول اون‌هایی هستن که پروژه‌ها رو خودشون انجام میدن و تمایلی به کار گروهی ندارن. دسته‌ی دوم هم اونایی هستند که کارهای خودشون رو گردن دیگران میندازن؛ اینا به سایر دانشجوها برای همگروه شدن میچسبن. این رو گفتم که بدونید اگه از دسته‌ی اول باشید در مورد گروه شدن با چالش مواجه خواهید شد. و اگه خجالتی و کمرو باشید یه دفعه به خودتون میایید و می‌بینید که تمام کارها رو خودتون انجام دادین و فلانی که هیچ کاری نکرده به خاطر اینکه با شما  همگروه بوده نمره‌ش با شما یکی شده.

به نظرم کم‌کم باید وضعیت و حس و حالتون بهتر بشه. ببینید، اگه میخواید یه چیزی سریع بگذره مهمترین کار اینه که منتظر تموم شدنش نباشید. یعنی وقتی دانشگاه هستید برای خونه رفتن لحظه‌شماری نکنید. برعکس وقتی توی کلاس هستید سعی کنید با انگیزه و با اشتیاق گوش کنید. حتماً سر کلاس سوال بپرسید. گفتم که حتماً سر کلاس ردیف جلو بشینید. گوشیتون رو روی میزتون بذارید و صدای استاد رو با اجازه ازش ضبط کنید. اگه اجازه نداد سعی کنید اگه میتونید به صورت مخفیانه ضبط کنید. بعدا به دردتون میخوره.

دقت کنید. شما فقط یک بار فرصت دارید که سر هر کلاس، و سر هر جلسه باشید. عمر شما تو این کلاس‌ها مصرف میشه پس نباید بی‌ثمر باشه. ببخشید که اینقد نصیحت میکنم. فرض میکنم شما خواهر کوچکتر من هستین. من اگه دختر داشتم بهش همین چیزا رو تقریباً میگفتم. البته پسر هم داشتم باز همینا رو میگفتم (شاید یه خرده فرق میکرد بعضی چیزا).

از اینکه به دیگران درس یاد بدین بدتون نیاد. این کار رو تا اونجایی که میتونید، از پسش بر میاین و به کارهای دیگه‌تون آسیب نمیزنه انجام بدین. این به نفع شماست. فقط اونی که خوب درس رو فهمیده میتونه به بقیه یاد بده. تا شما یه چیزی رو بلد نباشید نمیتونید به یه نفر دیگه یاد بدین. بنابراین یاد دادن به دیگران باعث تقویت خودتون میشه. باعث میشه درک بهتری از درس داشته باشید. درکتون واقعاً عمیق‌تر میشه.

به نظرم دانشگاه‌های صنعتی تو رشته‌های فنی مثل کامپیوتر از دانشگاه‌هایی که صنعتی نیستن بهترن. این تصوری هست که تو ذهن من هست و ممکنه غلط باشه.

فدای سرتون که نیاوردید. شما دانشگاه بدی قبول نشدید. دانشگاه اصفهان دانشگاه خیلی خوبی هست. یه چیزی بهتون بگم، الان یه جوری شده که یه خرده دانشگاه‌ها به هم نزدیک شدن. یعنی کم‌کم عدالت آموزشی تو کشور داره بیشتر میشه.

بببنید یه بحث، بحث جو دانشگاه هست که من منکرش نیستم. یعنی شما تو دانشگاه شریف باشید مطمئناً وضعیت‌تون خیلی فرق میکنه با زمانی که مثلا تو دانشگاه‌هایی که من درس خوندم باشید.

چی میخوام بگم

اینو میخوام بگم الان با وجود اینترنت، شما به خیلی از منابع آموزشی ی بهترین دانشگاه‌های ایران و حتی دنیا دسترسی دارید. یعنی میتونید برید دانشگاه خودتون بعد ویدیوی همون کلاس رو تو اینترنت ببینید.

توی سایت مکتب‌خونه از این ویدیوها میتونید پیدا کنید. مثلا این صفحه‌ی ویدیوهای استاد کیارش بازرگان - دانشگاه صنعتی اصفهان - درس برنامه‌نویسی C و C++ هست.

یا حتی اگه انگلیسی‌تون خوب باشه میتونید از ویدیوهای مربوط به بهترین دانشگاه‌های دنیا استفاده کنید. مثلا آقای David J. Malan از اساتید مشهور علم کامپیوتر در دنیا هست که فکر کنم تو دانشگاه هاروارد تدریس میکنن. توی youtube ویدیوهاشون هست. ایشون علم کامپیوتر رو به بهترین و جذاب‌ترین روش‌ها آموزش میدن. بعضی از ویدیوهاشون رو تو این صفحه میتونید پیدا کنید. تو اون صفحه از گوشه‌ی بالا-سمت راست میتونید درس‌های مختلف رو انتخاب کنید و جلسات مختلف رو ببینید.

دانشگاه خیلی خوبه. چون اونجا آدم‌های شبیه شما هستن که حال و هواشون شبیه شماست. هدفشون، فکراشون، نگرانی‌هاشون، چالش‌هاشون و تقریباً همه‌چی. این به شما قدرت میده. شما با هم میتونید کارهای بزرگی انجام بدین. اگه شوق و ذوقش رو داشته باشید. چون تو یه سن و سال هستین میتونین با هم کارهای زیادی انجام بدین. شما تو هیچ محیط دیگه‌ای، حضور نخواهید داشت که با این تعداد آدم که همسن و سال شما هستن معاشرت داشته باشید.

سعی کنید تو فعالیت‌های مختلف علمی شرکت کنید. تمام این کارها میشه تجربه و همه‌ی اینها به دردتون میخوره.

بعید میدونم یه استاد به شما یه کتاب رو معرفی کنه و شما تمام اون کتاب رو بخونید. معمولاً فقط چند تا فصل رو درس میدن. خوبی ی کتاب اینه که باعث میشه، شما درک عمیق‌تری از اون مبحث داشته باشید. شاید بهتر باشه یه چیزی رو بگم. ببینید به عنوان مثال، این کتاب‌هایی که ترجمه میشه تو زبان اصلی مثلا 20 تا فصل داره. خب؟ حالا از این 20 تا فصل مثلا فقط 12 فصلشو ترجمه میکنن. خب؟ حالا این استاد که میاد کتاب رو به شما معرفی میکنه میگه من فقط مثلاً 9 فصل رو درس میدم. خب؟ بعد شما اگه این فصل‌ها رو هم از کتاب نخونید به جاش از جزوه بخونید که فقط یه بخشی از کتابه، درکتون خیلی سطحی میشه و اگه همه‌ی اون‌ها رو هم خوب یاد بگیرید فقط یه بخش خیلی کمی از کل مباحث مربوط به اون درس رو یاد گرفتید.

مثه اینکه کلمه‌ی «ببینید» تکه کلامم هست خودمم نمیدونستم.

چه خوب که همچین امکانی هست که کتاب‌های دسته دوم رو بگیرید. چون معمولا بیشتر از یه ترم استفاده نمیشن. ولی شاید بهتر باشه تا قبل از فارغ‌التحصیلی نگهشون دارید.

نماینده انتخاب کردین؟ گروه تلگرامی یا واتساپ دارین؟ این گروه‌ها خیلی مهمه‌ها. خیلی از مشکلات و مسائل رو میتونید تو همین گروه‌ها حل کنید. با همدیگه هماهنگ کنید.

من رامسری هستم :)

چقدر زیاد شد. ای کاش به عنوان پست ارسالش میکردم :)

ببخشید که سرتون رو درد آوردم

موفق باشید

موفق باشید :)

چه خوب توصیف کردی روز اول دانشگاهو :دی من همچین انتظاری از روز اول دانشگاه داشتم. :دی

خیلی جذابه مهندسی کامپیوتر. نه؟ :)