یادداشت‌ها و برداشت‌ها

ولی بعد از سه روز سر و کله زدن با خودم و فهمیدن، به این نتیجه رسیدم که این احساسه مال خودمه، نه عدم وجود اشخاص. اینطوری، خیلی منطقی تره و قابل حل تر. و با تئوری های قبلی هم جور درمیاد. نه؟

چون خواسته هام مرتبط به اون نیستن و قابل دستیابین. اما چیزایی که دقیقا مرتبط به اشخاصن دیگه... :))) 

خب. کم کم احساس نا-راحتیم به اینجا و لیست خواسته های قلبم سر به فلک میکشه. و ناراضی بودنمم همینطور. So get up and start this fucking change that you need!!! 

And it seems I hate everything...