یادداشت‌ها و برداشت‌ها

خب ببین، ما آدمای هنری طور ِ متفکر ِ نمیدونم چی! اصلا مهم نیست. یه سری از آدما، مث ِ من، مث ِ حیدر، یه سری فکرا داریم. مثلا یه بار حیدر گفت که پری، دقت کردی که هر آدمی، یه رنگیه؟ و خب اون موقع من حسابانامو ننوشته بودم و گند زدم به فاز فلسفیش... ولی الان یه صفحه از دفترخاطراتم هست که میگه: ما هر آدمی رو یه رنگ میبینیم...

دارم فکر میکنم یحتمل به خاطر حس ِ القا شدس و بعد حسی که رنگ القا میکنه و ناخودآگاه میاد تو ذهنمون...

تو همون آبی رنگ ِ آرامش ِ جذابی هستی که وقتی نباشی ممکنه همه رنگها شاد و جیغ باشن، ولی بی فایدن و چشمو میزنن! دقیقا انگار یه چیزی کمه، اینجا، ور ِ دل ِ من! :)